środa, 31 lipca 2013

Rozdział 1
------------------------
Byłaś zwykłą nastolatką, chodziłaś do 3 liceum, zdałaś maturę na 5. Byłaś najlepszą uczennicą w klasie, jednak nie chełpiłaś się tym. Lubiłaś szkołę tylko tam mogłaś czuć się bezpiecznie...
DRYYYYYŃ!!!- Budzik, znienawidzony budzik zadzwonił.
Z niechęcią spojrzałaś na zegarek, choć i tak wiedziałaś, że już musisz się szykować do szkoły.
Jak zwykle poszłaś się ubrać do łazienki.
Gotowa spakowana zbliżałaś się do drzwi gdy nagle usłyszałaś Huk!
-Nie będziesz mi rozkazywać!!!- po czym znowu usłyszałam uderzenie.
Twój Tata umarł 3 lata temu na padaczkę [którą po nim odziedziczyłaś] twoja matka znalazła nowego mężczyznę Johna. Przez około 1,5 roku było Ok ale potem zaczęło się piekło...
John popadł w alkoholizm. Zaczął bić Ciebie a nawet twoją matkę...
Twoja mama starała się skrócić kontakty z nim o całe 360 stopni, nie udało jej się to, on zawsze był 1 krok przed wami...
Bez zastanowienia chwyciłaś za wazon i przyłożyłaś byłemu ojczymowi w głowę.
Przełożyłaś zmasakrowaną mamę przez ramię chwyciłaś kluczyki do samochodu, nie miałaś prawa jazdy ale jeździć umiałaś.
Gdy dojechałaś  do szpitala zaczęłaś krzyczeć:
-LEKARZA! POMOCY MOJA MAMA UMIERA!!!
Szybko przybiegli do Ciebie faceci w białych fartuchach i zabrali Ci nieprzytomną mamę z rąk
Zaczęłaś się denerwować co będzie z twoją mamą,
Płakałaś, trzęsłaś się.
Czułaś się jak 3 lata temu gdy twój tata umierał...
Zauważyłaś pewnego lekarza
L: Pani Kler?
J: Tak, to ja... Co z moją mamą?- roztrzęsiona chciałaś wiedzieć wszystko o twojej mamie
L: No więc tak... [Mówił jakby chciał powiedzieć najgorsze] Pani Matka jest w bardzo złym stanie, operacja będzie niezbędna jutro, teraz najlepiej będzie gdy przywieziesz mamie rzeczy do spania- grubym donośnym głosem delikatnie powiedział że muszę pojechać do domu po piżamę, szczotkę do zębów itp.
Bez zastanowienia wyszłaś ze szpitala i wsiadłaś do auta.
Akurat leciała piosenka
"Someone like you, a wish nothing but the best for you too"
Nie lubiłaś tego typu piosenek, ale uwielbiałaś jej tekst.
Nagle piosenkę zagłuszyła policyjna syrena...
P1: Proszę ukazać prawo jazdy, jechała pani 100km/h a ograniczenie jest do 70- powiedział jakby był już znudzony monotonnym upominaniem kierowców
J:Ja, ja nie mam prawa jazdy...-zawstydzona powiedziałaś, a twoja wypowiedź brzmiała jakbyś urwała się z jakiejś bajki, nikt normalny nie jeździ bez prawka.
Zostałaś wprowadzona do furgonetki, w której siedział także inny chłopak z podbitym okiem i rękami w kajdankach. Na początku wystraszyłaś się go ale potem zrozumiałaś, że może jest w tej furgonetce z takiego głupiego powodu jak ty...
Nagle auto gwałtownie przesunęło się na lewą stronę, po chwili na środku między tobą a chłopakiem przeleciał nabój od pistoletu, wystraszyłaś się tak mocno, że krzyknęłaś aż chłopkowi obok prawie bębenki pękły! Policjanci natychmiast zjechali na pobocze i wytłumaczyli:
P2: Posłuchajcie biegnijcie do tej restauracji obok i schowajcie się tam, napadł na nas gang terrorystów i WYJĄTKOWO was wypuszczę!- wytłumaczył zaznaczając słowo wyjątkowo
Oboje przestraszeni pobiegliśmy ile sił w nogach do restauracji, o ile pamiętam nazywała się chyba Nando's
Wymęczeni usiedliśmy wygodnie na krzesłach.
J: Ja jestem Jessica, a ty?- powiedziałaś zaczynając rozmowę...
CDN

2 komentarze:

  1. Dalej ! Czekam pączku ;3 !

    OdpowiedzUsuń
  2. Amatorszczyzna, masakra i totalna tandeta. Po 1 naucz się pisać bez błędów w angielskich imionach. Po 2 nie można pisać w 2 osobie narratora tylko w 1 i 3.

    OdpowiedzUsuń